Τάδε έφη,  Τέχνες

“ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ” ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Απόγευμα πρωτοχρονιάς
ψυχή στους δρόμους.
Μονάχα κάτι γκρίζο παλαιό
καινούργιου χρόνου.

Τρέμουν από το κρύο
τα σταυροδρόμια και οι γωνίες
σφίγγονται κολλάνε να ζεσταθούν
επάνω σε αλλότριας
πατρίδας
πλανόδιους ανθοπώλες

μπουκέτα φασκιωμένα
με αγριωπό χαρτί
και η φτηνή ποιότητα
με τρύπες διανθισμένη γύρω γύρω
από αυτοδίδακτο ψαλίδι καμωμένες

όπως κι εμείς όταν παιδιά
για σχέδια πεινασμένα
σ’ εφημερίδα διπλωμένη ομοιόμορφα
μικρά τετραγωνάκια ψαλιδίζαμε
κι όπως ξεδιπλωνόταν το χαρτί
τι χαρούμενα τι αλλεπάλληλα, τι συμμετρικά
παραθυράκια διάπλατα μάς άνοιγε το μέλλον.

Απόγευμα πρωτοχρονιάς
ψυχή στους δρόμους
μόνο κλειστά μεγάλα γκρίζα παράθυρα
κι ένα φτωχό χιονόνερο που ζητιανεύει χιόνι.

Αρετή Νασιάκου

2 σχόλια

  • Lyceus

    Τεράστια η αντίθεση σε σχέση με το Χριστουγεννιάτικο ποίημα του Παλαμά!
    Λογικό βέβαια αν λάβουμε υπόψη το πόσο διαφορετικά αισθάνεται/αντιλαμβάνεται κανείς τις γιορτές όντας μόνος σε αντίθεση με το να περιτριγυρίζεται από αγαπημένα πρόσωπα…
    Σαν δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Γράψτε απάντηση στο Lyceus Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *