Τα αρχοντικά εμφανίζονται διάσπαρτα ανάμεσα από τα δέντρα. Αποπνέουν δυναμισμό, αίγλη και δέος.  Παλάτια ήταν, για εκείνη την εποχή. Στέκονται αγέρωχα κι αποτελούν πλέον μια θύμηση του παρελθόντος. Στους πέτρινους τοίχους που απομένουν όρθιοι, βρήκαν οι κισσοί να σκαρφαλώσουν και…

Στον κόσμον ήρθες άνοιξη, αυγινή.Λάμπανε κάμποι, θάλασσα, ουρανοίκαι φως δεν είδες απ’ την πρώτη μέραώς την πιο μαύρη και στερνή σου εσπέρα. Μα ’χες πατρίδα, θεό και βασιλιά.Δεν είχες, (κι όμως έλπιζες!) δουλειά.Σκυμμένος δεν ασήκωνες κεφάλικι αντάμα σου σκυμμένοι ανάριθμοι…

Τι θα ήταν ο ήχος του αέρα, εάν δεν συνοδευόταν από το θρόισμα των φύλλων όταν τα διαπερνά; Θα ήταν ένας μαέστρος χωρίς την ορχήστρα του, ένας χοροδιδάσκαλος χωρίς μαθητές, ένα βουητό μελαγχολικό. Κι αν συχνά φαίνεται πως αλύπητα τα…

Το τρανό βουνό των θεών και των στοιχειών. Από τους πρόποδες του βουνού, ξέρεις πως κάτι δυνατό θα βιώσεις εδώ. Το ανθρώπινο πνεύμα του Κιθαιρώνα, που έκανε τους θεούς να τον μεταμορφώσουν σε βουνό, έφερε μοχθηρές δυνάμεις να φωλιάσουν κοντά…

Και να που, στον ελλαδικό χώρο, έπεσε νύχτα απέραντη, πυκνή. Έρεβος και ζόφος κατέκλισαν την γαλήνη, την δημιουργία, την ζωντάνια, την ζωή. Ο ήλιος, νόμιζαν, δεν θα ανέτελλε ξανά, τα αηδόνια δεν θα κελαηδούσαν χαρούμενα, η άνοιξη θα πέθαινε, οι…

Εις ένα δάσος ήθελαμια νυκτιά να ήμηνμακράν από την φήμηνκαι όλους τους θνητούς. να ειν’ εις το πλευρόν μουη Σικελία μόνη,ευθύς όλοι οι πόνοιήθελον φύγει ευθύς. Πλησίον στο ψιθύρισματων δροσερών υδάτωνκαι αργυρών ναμάτωννα είμαι με αυτήν. Άλλοι να μη μας…

Ο ομφαλός της γης! Αυτή η σκέψη έμεινε στο νου μου όσο πλησίαζα. Το βλέμμα μου περιπλανήθηκε στις υπέρογκες βουνοκορφές που δεσπόζουν γύρω, κατέληξε στις Φαιδριάδες. Ήμουν πλέον στα προπύλαια όταν στράφηκα στην πλαγιά του μαντείου και σε όσα μπορούσα…