ΜΑΝΑ ΓΗ

Η πρώτη φορά που αντίκρισα τον υπέροχο σχηματισμό του Γαλαξία μας(Milky Way) στον νυχτερινό ουρανό, με ταξίδεψε νοερά.

Στους στοχασμούς μου, δεν ταξίδεψα έτη φωτός μακριά, ούτε εξερεύνησα κάποιους από τους εντυπωσιακούς, επιβλητικούς,  μα συνάμα αφιλόξενους πλανήτες, που λαμποκοπούν στον ουρανό τα βράδια.

Τουναντίον, εικόνες του δικού μας πλανήτη, της Γης μας, ήρθαν στο μυαλό μου. Ευθύς αναρωτήθηκα, εάν υπάρχει άλλος πλανήτης στο σύμπαν όμοιος με την Γη μας.

Με αντίστοιχη αίγλη και γοητεία. Με τέτοιο κάλλος απ’ άκρη σ’ άκρη. Σαν μια μελωδική σύνθεση, με όλες τις λειτουργίες της σε αλληλουχία, σε ισορροπία.

Όταν αφεθείς σε αυτήν την σύνθεση, νιώθοντας μέσα σου την μελωδία της, απελευθερώνεσαι, παρασύρεσαι στον μοναδικό ρυθμό της. Όλες οι αισθήσεις οξύνονται.

Η όσφρηση συλλαμβάνει και την πιο διακριτική μυρωδιά, κάθε γεύση αποκτά πιο έντονη νότα. Στην αφή διακρίνονται οι αμέτρητες διαφορετικές υφές και η όραση έρχεται να δώσει την τελική πινελιά, να φανερώσει την ομορφιά, την μαγεία των ατελείωτων τοπίων που εναλλάσσονται διαρκώς.

Και μέσα σε όλα αυτά, τα συναισθήματα που γεννιούνται διαφέρουν από την συνηθισμένη ποιότητα και έκφανσή τους.

Εμφανίζονται πιο έντονα, πιο ζωηρά, έρχονται από τα βάθη της ψυχής και διαχέονται στην ατμόσφαιρα, για να προστεθούν κι αυτά στην μελωδική σύνθεση της φύσης!  Της μάνας  μας! Της Γης μας!   

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Η φωτογραφία του άρθρου, είναι του Λεωνίδα Τζάνη. Την τράβηξε στην καλοκαιρινή μας ορειβασία και κατασκήνωση στην κορυφή της Χιονίστρας, στην Ελαταριά Θεσπρωτίας, όπου είναι το κοινό μας χωριό!