“Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ” ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι,- δεν θα φαίνεται
που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μέσα στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια-δε θέλω να τ’ ακούσω. Σώπα.
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου
λίγο πιο κάτου, ως τη μάντρα του τουβλάδικου,
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται
η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο,
τόσο αδιάφορη και άυλη
τόσο θετική σαν μεταφυσική
που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις
πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κ’ η φθορά του.
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου.
Θα καθήσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα,
κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας
μπορεί να φανταστούμε κιόλας πως θα πετάξουμε,
γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη, ακούω το θόρυβο του φουστανιού μου
σαν το θόρυβο δύο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν,
κι όταν κλείνεσαι μέσα σ’ αυτόν τον ήχο του πετάγματος
νιώθεις κρουστό το λαιμό σου, τα πλευρά σου, τη σάρκα σου,
κ’ έτσι σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα,
μέσα στα ρωμαλέα νεύρα του ύψους,
δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
κι ούτε έχει σημασία που ασπρίσαν τα μαλλιά μου,
(δεν είναι τούτο η λύπη μου- η λύπη μου
είναι που δεν ασπρίζει κ’ η καρδιά μου).
άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου.
Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Οι φωτογραφίες είναι από το Πάρκο των Ψυχών, απέναντι από το Σανατόριο της Πάρνηθας, όπου νοσηλεύτηκε ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος το 1938. Έργο του γλύπτη Σπύρου Ντασιώτη. Τις φωτογραφίες τράβηξε ο Λεωνίδας Τζάνης. Μπορείτε να βρείτε περισσότερα εδώ:
https://www.facebook.com/leonidas.tzanis
Παράδοση
